Bang zijn om op je werk te falen. Je werk niet goed genoeg te doen. Je bent niet de enige die daar last van heeft. Je hoeft er niet bij te laten zitten. Ook ik was ooit bang om te falen in mijn werk. Het zorgde ervoor dat ik spannende stappen niet zette.
Maar toch…
maakte ik moed belangrijker dan mijn angst
De volle zonnestraal die mijn gezicht raakt, voelt heerlijk. Ik heb me onderuitgezakt op het bankje voor mijn tuinhuis genesteld. Mijn favoriete plekje. Terwijl ik nip van mijn warme thee open ik Facebook. Ik slik als mijn oog valt op het bericht dat ik exact 4 jaar geleden postte.
Op de foto zie ik een klein papiertje met de tekst ‘durf niet bang te zijn die grote stap te maken’ naast een leeg cellofaantje van een fortune cookie. De foto is genomen in de kantoortuin waar ik werkte. Dit herinner ik me niet.
Ik blijf naar het schermpje staren.
Als automatisch denk ik terug aan hoe het toen op mijn werk was. Ik voel dat ik intussen iets hoger ben gaan ademen en voel onrust in mijn lijf opkomen. Dit bericht raakt me. Er was er geen sprake van dat ik mijn baan zou opzeggen. Ik droomde over dat eigen bedrijf wetende dat ik de stap nóóit zou zetten. Ik kreeg het al benauwd bij de gedachte dat ik mogelijk te weinig inkomen zou hebben. Het was zoiets als fantaseren over wat je doet als je de staatsloterij wint.
Ik had het toen niet zo naar mijn zin meer op mijn werk. Ik had een nieuwe manager gekregen die me geen rugdekking gaf. Je las erover in een van mijn vorige blogs. Wat je níét las, was dat de afdeling waar ik al jaren voor werkte opeens zonder uitleg aan mij om een andere communicatie-adviseur had gevraagd. Mijn manager stemde in en hij verbood mij hierover met het betreffende afdelingshoofd in gesprek te gaan.
In de maanden die erop volgden was ik erg verdrietig. ‘s Morgens als ik opstond, moest ik steevast kokhalzen. Dat werd dan pas na een paar keer diep ademhalen minder. Ik viel 5 kilo af.
Maar het ging al snel weer beter met me. Ik kreeg nieuwe projecten die uitdagend en leuk waren.
Helaas werd het er qua sfeer niet beter op. Ik was al wel gewend dat collega’s over elkaar en het bestuur negatief praatten. Maar daar waar mijn vorige manager voor me ging liggen bij afdelingen die niet haalbare voorstellen of doelen wilden doordrukken of waar hij een keer samen met mij boos was, stond ik er nu alleen voor.
Successen hingen van mijn slimme interventies af. Ik had het niet meer naar mijn zin, maar bleef waar ik zat. Ik DROOMDE van dat eigen bedrijf. Maar ik durfde de stap niet te zetten. Wat als ik geen klanten zou vinden?
Stel dat ik niet in mijn oude vak terug zou kunnen keren?
Niet durven...
Ik kreeg drie nieuwe collega’s. Met hen klikte het niet. Het werd BIJZONDER onaangenaam.
Ze schoven me fouten in de schoenen die ik níet had gemaakt, wezen me met een harde snerpende stem openlijk op de kantoortuin terecht en maakten zogenaamd grappige opmerkingen ten koste van mij.
Ik deed wat ik mezelf had aangeleerd als het op mijn werk niet goed liep. Ik ging afzonderlijk met hen in gesprek. Ze draaiden wat was voorgevallen om en gingen in de aanval.
Ik vergeet nooit dat één van hen zijn armen over elkaar heen had geslagen, naar voren boog en met zijn vinger beschuldigend naar me wees. Hij sprak me met omlaag getrokken wenkbrauwen toe. Zijn stem klonk honend en scherp. Ik voelde me geïntimideerd en reageerde – helaas als automatisch – onderdanig.
Ik bood excuses aan voor iets dat ik niet had gedaan. Ik had te maken met D-collega’s. Je leest er meer over in dit blog.
Ik deed melding van het gedrag van mijn collega’s, maar mijn manager zei dat het aan mij lag, zowel op inhouds- als betrekkingsniveau. Er knapte iets in me. Ik wilde geen – ik herhaal GEEN – onderdeel meer van deze in mijn ogen ziekmakende cultuur zijn. Elke vezel in mij verzette zich ertegen.
De vrouw die zei: “Ik kom niet meer terug” contrasteerde met die kwetsbare twintiger die ik ooit was toen ik bij dit bedrijf begon. Juist doordat ik sterker was worden – ervoor paste onder de voet te worden gelopen – en wist waarvoor ik stond. Juist door het zelfrespect dat ik had opgebouwd.
Ik zeg niet dat ik niet meer bang was…..
…..maar wat ik wilde was BELANGRIJKER dan mijn ANGST.
Voor jou ook mijn beste tip als je bang bent om te falen je op je werk .
Wat het voor mij is? Dat er op het werk oog is voor jouw behoeftes en voor die van je collega’s. En dat ik de giftigheid die in sommige organisaties zit eruit wilde halen.
Ik koos ervoor om mijn angst dat mijn bedrijf mogelijk niet zou slagen voor lief te nemen – ik had vrede met de gedachte dat ik mogelijk niet in mijn oude vak zou kunnen terugkeren of berooid zou eindigen – in plaats van dat ik bleef werken in een cultuur die ik verafschuwde.
In ging voor mijn eigen waarden staan. Ik wilde een leven waarin eerlijkheid, medemenselijkheid, wederkerigheid en respect de boventoon voerden. Ik wilde mezelf niet meer verloochenen. Ik ging 100% staan voor wat ik belangrijk vond en stapte uit mijn comfort zone.
Gelukkig geloofde ik voldoende in mezelf om deze stap te zetten
Het gezegde is niet voor niets: een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest. De angst dat ik geen werk zou krijgen kwam – ondanks de pandemie – niet uit. Ik haal prachtige opdrachten binnen. Mijn ultieme angst dat ik als zwerver onder de Willemsbrug eindig? Ik lig er nog steeds niet.
De cultuur op mijn werk vond ik niet veilig. In die setting leerde ik om voor mezelf te gaan staan en toch gesprekken met collega’s over de samenwerking te voeren. Wat ik ook bij mijn vorige werkgever leerde, was om mijn kop onder het maaiveld te houden.
Nu is dat laatste echt anders. Ik ben er om lastige onderwerpen te adresseren.
Ik weet nog precies die eerste keer dat ik – met geknepen billen, echt waar – geen blad voor mijn mond nam tijdens een acquisitiegesprek met een grote opdrachtgever. Ik zie mezelf nog aan die grote tafel in een kale vergaderruimte zitten. Ik gaf mijn politiek incorrecte mening én vertelde dat ze hun doel hiermee compleet voorbij schoten.
Dit zei ik:
“Dit ga ik niet voor jullie doen. Als jullie dit willen ben ik niet de coach voor jullie.” En tegen de manager: “Ga er maar vanuit dat ze je niet vertellen wat ze écht denken. Ze praten je naar de mond.”
Ik herinner me hun verstoorde blik nog heel erg goed en het ongemak dat ik voelde. Op weg naar huis belde ik mijn man en zei: “Die opdracht krijg ik niet want ik heb klip en klaar gezegd hoe ik erover denk.”
Twee weken later kreeg ik een telefoontje dat ik de opdracht kreeg omdat ik met mijn visie hun bedrijf verder hielp. “Jij durft te benoemen wat het effect van het gedrag van de managers is op zijn mensen.”
Waar deuren dichtgaan, openen ze.
Met klokkenluiders loopt het zelden goed af. Ik heb lang getwijfeld of ik dit blog wereldkundig zou maken. Bang voor veroordeling. Bang voor consequenties. Maar ik heb iets te doen.
Practice what you preach
Ik wik en weeg niet meer om mijn afwijkende mening te delen. Ik wals echt niet over jou en mijn opdrachtgevers heen. Ik draai er niet omheen of vertel halve verhalen. Ik doe geen concessies aan wie ik ben en waar ik voor sta. Daardoor heb ik meer IMPACT en mijn klanten ook. Ik zie zoveel mooie dingen bij hen gebeuren.
Dat raakt mij in de kern van mijn wezen. Bang om te falen ben ik niet meer.
Herken jij dat je uit lijfsbehoud je mening inslikt? Of wel ander werk wil, maar niet durft? Ook jij kunt je vleugels uitspreiden. Neem nou het volgende: als je een kikker in heet water gooit, springt hij er direct weer uit. Maar als je hem in een pan koud water op een gaspit zet, blijft hij zitten en heeft hij niet door dat hij langzamerhand dood wordt gekookt.
Wees die kikker niet en spring uit dat hete water!
Jouw moment is NU. Niet na de zomer. Niet volgend jaar. Maar NU.
Ga jij op onderzoek uit?
Download de gratis checklist en maak gedoe of werkvloerfrustraties bespreekbaar. Gebruik de handige voorbeeldzinnen en je krijgt – mits je geen hufter voor je hebt – een positief gesprek. Mijn ervaring is dat de samenwerking hiervan beter wordt. Is dat niet het geval? Dan weet je ook waar je aan toe bent.
Boek een gratis kennismakingsgesprek met mij voor persoonlijke coaching. Ik help je als je bang bent om te falen je op je werk, beter uit de verf wil komen op je werk, of als je een nieuwe baan zoekt. Alles dat ik leerde over hoe je voor jezelf gaat staan in een lastige werkomgeving of hoe je een carrièreswitch maakt, geef ik met plezier door aan jou.
