Heftige kritiek op je werk kan niet leuk zijn om te horen, maar is soms wel waar. Als je er eerlijk naar kijkt, brengt het je verder. Krijg je kritiek of feedback op je werk, dan is dat even slikken…
Hoe ga je ermee om?
Door feedback zie ik anderen nu wel staan...
Kwarkgebakjes naar de medewerkers van de Primera brengen? Ja, dat deed ik vorige week. De laatste tijd heb ik vaker een pakketje dat ik daar aflever. Dan maak ik ook meteen een praatje met de mensen.
Dat geeft een goed gevoel.
En omdat ze altijd zo klantvriendelijk zijn, vond ik het leuk ze een klein teken van waardering te geven. De glimlach en de blik waarmee ze de taartjes in ontvangst namen, was voor mij onbetaalbaar.
Ik besef hoe fijn het is als je écht in contact met je omgeving staat.
Een paar jaar geleden was dat anders
Een paar jaar geleden liep ik nog wel eens iemand ongemerkt voorbij. “Heb je me wel gezien. Je liep zo langs me heen”, hoorde ik wel vaker. Dan dacht ik: sorry, ik ben gewoon heel druk en zit met mijn gedachten bij andere zaken. Het kwam niet bij me binnen.
Totdat ik kritiek (of feedback) kreeg die me wel raakte.
“Jij wil coach worden?”, zei een collega me verbaasd aankijkend. “Nee, dat zie ik niet in je. De eerste keer dat we elkaar ontmoetten, stond ik bij je in de lift. Ik was net nieuw hier, maar je liep me straal voorbij.” Om te vervolgen: “Je lijkt me geen mensenmens.”
Net de coachopleiding gedaan en zulke feedback?
Dus tja... wat had ik aan deze heftige woorden?
En zou jij daaraan hebben?
Verbijsterd keek ik haar aan. Heftig vond ik het om te horen. Toch zette haar feedback me aan het denken.
Ik heb een actie- en resultaatgerichte houding. Hij staat op de vierde plek van de meest gevraagde competenties in vacatures. Als je net als ik gefocust en hard op je doel afgaat, kan dit ten koste gaan van de relaties en contacten die je met anderen hebt.
Heb ik het druk dan vergeet ik letterlijk om me heen te kijken. Dat maakte dat deze collega mij zag als iemand die niet geïnteresseerd is in anderen. Dat raakte me. Het tegenovergestelde is waar.
Anderen zijn een spiegel voor je
Toeval bestaat niet. Nog in dezelfde week was ik in gesprek met een moeder op het schoolplein als de vader van een ander kind me zwaar geïrriteerd toeroept: “Wat ben jij arrogant zeg.” Ik snapte er niets van, stapte op hem af en vroeg: “Hoe komt het dat je dit zegt?”
Zijn antwoord was klip en klaar.
“Je wil me niet zien staan terwijl ik je gedag zeg. Voel je je soms beter dan ik?”
Alweer?!
Confronterende feedback krijgen dat ik mensen bewust niet wil zien…
Mijn hersenen kunnen alle prikkels simpelweg niet aan. Als ik het druk heb, dan zie ik de ander niet en daarmee ben ik uit verbinding.
Deze kritiek was niet fijn om te horen maar wel waar
Alleen de conclusie dat ik geen interesse heb in die ander of me beter zou voelen, hoort bij die ander. Dat is een invulling.
Drie kinderen tegelijkertijd in de klas afleveren terwijl je een baby in je draagdoek hebt? En dan ook zelf op tijd en enigszins representatief op je werk komen? Dat vraagt opperste inzet en concentratie. Op zo’n moment zie ik niemand.
Anderen bedenken waarom ik iets wel of niet doe. Maar in mijn hoofd kijken? Dat kan niemand.
Als jij alles wat een ander doet meteen persoonlijk opvat, is het tijd om eens met een coach te gaan praten.
Ik ken een hele goede ;-).
Wat ik deed met deze kritiek die ik later als feedback zag? Geen oog voor anderen hebben? Dat wilde ik niet uitstralen. Ik ben iemand die gaat voor het échte contact. Als anderen mij door mijn gedrag als tegenovergesteld zien, is dat niet wie ik ben en wat ik wil uitstralen.
Ik wil zelf gezien worden en wil dat anderen zich door mij gezien voelen.
Dat betekent voor mij dat ik relaxter met mijn doelgerichtheid ben omgegaan. Ik oefende met het bewust om mij heen kijken en mensen groeten. Ik kreeg een glimlach terug. Als je mensen op straat hallo zegt, heb ik gemerkt dat zij dat als heel prettig ervaren.
Wist je dat af en toe eens een praatje met elkaar maken de kans op een hartaanval met 17% vermindert? Bij mensen die nauwelijks ervaren in contact te staan met hun omgeving ligt dat risico op 67%.
Ik maak tegenwoordig tijd om tijdens toevallige ontmoetingen een praatje te maken. Dat geeft mij een gevoel van verbinding ook al ken ik die ander niet. Soms levert het een bijzonder gesprek op.
De heftige feedback van mijn collega over hoe ik op haar overkwam heeft mij bewogen om dingen anders te gaan doen.
Ik ben benieuwd...
Welke feedback of kritiek krijg jij die je niet fijn vindt om te horen, maar wel waar is? Mogelijk zit daar jouw grootste groei. Ga jij de uitdaging aan om er wat mee te doen?
Iets doen met de feedback die je kreeg of nóg spannender… zelf aan anderen vragen hoe ze je zien. Als je dat durft, hoor je misschien dingen over je die je nog niet wist. Wat ze leuk aan je vinden of misschien minder waarderen.
Als je niet weet hoe je écht op anderen overkomt en hoe zij over je denken, kun je jezelf niet verder ontplooien en blijf je steken waar je nu staat.
Weet je dat je feedback waarin jij je helemaal niet herkent naast je neer mag leggen?
Ga vooral de uitdaging niet uit de weg is mijn devies.
En ik?
Resultaatgericht ben ik nog steeds en perfect nog steeds niet. Dus zie je me een keer lopen of in de auto rijden, zwaai je, maar zie ik je niet? Weet dan dat ik even met mijn hoofd in een andere wereld zit.
Persoonlijke coaching iets voor jou?
Wil jij beter met kritiek of feedback om leren gaan. Of met zelfvertrouwen “nee” kunnen zeggen? En zoek jij hierbij hulp? Kijk eens bij persoonlijke coaching of maak dan een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek. Je zit nergens aan vast en je krijgt gratis advies.
Heb je gedoe op je werk? Of werkvloerfrustraties? Maak ze dan soepel bespreekbaar met de checklist uit mijn e-boek.
