…”Kom ik beneden, zie ik dat mijn partner ongeschoren aan de ontbijttafel zit”…

Mijn klant klinkt nog steeds geïrriteerd als ik haar spreek.

“Ik trok mijn wenkbrauwen op en keek hem verstoord aan”, legt ze uit. Waarop hij een beetje beduusd vroeg: “Is er wat?”

“Ja, je hebt je niet geschoren.”

Hij zuchtte: “Dat hoeft nu toch niet?”

Haar gezicht verstrakte. Ze kneep haar kaken stijf op elkaar.

Pislink voelde ze zich.

“Ik loop toch ook niet de hele dag in mijn onderbroek en badjas rond?”, bitste ze hem toe.

“We zijn toch geen neanderthalers.”

Boosheid voel je in je lijf en heeft een belangrijke functie.

Als je merkt dat iemand over je grenzen heen gaat, krijg je het signaal: hier moet ik iets aan doen.

Als anderen over jouw grenzen gaan, maakt je lijf adrenaline aan zodat je spieren aanspannen, je hartslag verhoogt en je ademhaling versnelt. Alles om ervoor te zorgen dat jij je verdedigt voor die mogelijke aanval.

Kwaad zijn, is menselijk.
Belangrijk om te overleven ook.

Maar je brein maakt geen onderscheid tussen een echte levensbedreigende situatie of iets dat je in je hoofd bedenkt.

Woede is een genetische erfenis van onze voorouders.

Handig als je weet hoe je met die boosheid omgaat…

Niet alleen fijn voor jezelf, maar ook voor de mensen om je heen…

Het domste dat je kunt doen is je boosheid of woede opkroppen. Ga je gevoelens niet uit de weg. Want boosheid die je niet erkent, gaat gemakkelijk ondergronds. Gevoelens van (over)vermoeidheid of zelfs een depressie ontstaan als jij die boosheid elke keer onder het kleed veegt.

In het gunstigste geval ontplof je toch een keer en komt de ontlading dan.

Jezelf ontladen, doe je door die gebalde vuisten los te laten en je armen weer losjes langs je lichaam te laten hangen.

Let ook op je buikademhaling. Adem traag en diep in en stuur de lucht naar je onderbuik. Duw je buik tegelijkertijd naar voren. En maak je buik helemaal leeg als je uitademt.

Ga in je tuin werken, houthakken, grasmaaien, buiten wandelen, sporten of dans op je favoriete muziek.

Ontlading voorkomt ontploffing.

Zeg tegen jezelf: ‘ik mag boos zijn en dat is helemaal oké’. Je hebt er namelijk goede redenen voor. Anders was je niet boos.

Door contact met je gevoel te maken en het te uiten, maak je het voor jezelf lichter. En raak jij je boosheid kwijt.

Onderzoek ook vooral waarom je zo boos bent.

Dan kun je leren wat je emoties je te vertellen hebben. Stel jezelf de vraag ‘wat zorgt er nu voor dat ik zo boos ben’ en kijk er als het ware van een afstandje naar.

Conflicten, meningsverschillen en ergernissen horen bij het leven.

Hoe los je je conflict vervolgens op?

Constructief met elkaar het gesprek aangaan is dé oplossing.

Als je de onderstaande tips gebruikt, creëer je zelf de grootste kans op succes.

Let op hoe je communiceert.

Geef zuivere feedback.

Maak geen gemene opmerkingen of val de ander níet persoonlijk aan. Pleeg vooral geen karaktermoord. Hou het bij de feiten, blijf bij het onderwerp en gebruik de ‘ik’ boodschap.

Volg deze stappen:

1. Omschrijf het gedrag dat je waarneemt zo neutraal mogelijk
2. Vertel hoe dat op je overkomt
3. Leg uit waarom je er last van hebt en wat je graag van de ander zou willen zien
4. Vraag of de ander begrijpt wat je bedoelt en wat hij of zij ervan vindt.

Feedback geven is spannend.
Feedback krijgen ook.

Wil je het écht goed doen? Zodat je er geen hartkloppingen van krijgt? Gebruik dan mijn checklist met stappenplan. Je vindt ‘m in mijn GRATIS e-boek Feedback geven: de sleutel tot meer werkgeluk.

Gegarandeerd dat de checklist het voor jou veel gemakkelijker.

Het mooie is dat de checklist je ook heel goed in privésituaties helpt. Download ‘m vooral als je de kneepjes van feedback geven wil leren. En omdat we allemaal in quarantaine zitten, vind je hieronder nog twee extra nuttige tips voor thuis.

Tip 1: Houd je kinderen erbuiten!

Ruzie maken in het bijzijn van je kinderen schaadt hen. Dat wil je toch niet? Dus vecht je ‘oorlog’ privé uit!

Tip 2: Sorry is een toverwoord

Weet je zelf al dat je iets niet goed deed? Zeg het! Dat verbindt en verhoogt ook de acceptatiegraad van wat je mogelijk nog meer wil zeggen. En dit werkt óók heel goed bij je collega’s op je werk.

En mijn klant?

Ze ging nadat ze zich weer rustig voelde in gesprek met haar partner.

Dit zei ze:

“Daarnet deed ik nogal bits. Ik kan me voorstellen dat je mijn toon niet prettig vond. Ik schrok toen ik je ongeschoren zag zitten. Dat doe je normaal gesproken niet. Dat maakte me bang dat we straks de hele dag in ons joggingpak rondlopen. En niet meer vooruit te branden zijn. As we beide netjes aankleed zijn, denk ik dat we productiever zijn. Daarom zou ik het fijn vinden als jij je blijft scheren. Hoe denk jij hierover?”

“De angel was er meteen uit”, vertelde mijn klant. “Daardoor maakten we afspraken die voor ons beide werken.”

Heb ik je aangemoedigd om van je hart geen moordkuil te maken en zuivere feedback te geven?

Denk aan de ergernis en stress die het je scheelt als het op een goede manier zegt. Ik moedig je vooral aan om ermee te gaan oefenen!