Ik ben Hanneke Zumker en ik ondervond aan den lijve wat een onveilige werksfeer met je doet. Je kent vast het verhaal over het lelijke eendje dat, tegen de verwachtingen in, ontdekt eigenlijk een elegante zwaan te zijn. Een lelijk eendje dat zich spartelend drijvend houdt in een vijandige omgeving, maar na verloop van tijd, met vallen en opstaan, beseft veel meer in haar mars te hebben dan haar altijd is voorgehouden. Ik kan me er wel in herkennen. Hoe precies lees je in mijn boek.
Een zwaan heeft het vermogen haar vleugels uit te slaan, boven haar leefomgeving op te stijgen, en de wereld vanuit een ander, meer overzichtelijk, perspectief te bekijken. Hoogte ontnuchterd de geest tenslotte. En dat geldt ook voor mij. Daarom neem ik mijn lezers zo nu en dan mee de lucht in om mijn situatie vanuit een cockpit te bekijken. Want wat gebeurde er nu eigenlijk met mij in die tumultueuze tijd? Had ik zaken anders aan moeten pakken? Aan kúnnen pakken? En hoe zit het met de andere factoren in dit boek, mijn leidinggevenden en mijn collega’s? Was hun gedrag naar mij toe uniek of symptomatisch voor problemen die we ook op andere werkvloeren zien?
Om deze vragen te beantwoorden, toets ik mijn persoonlijke situatie niet alleen aan theorieën uit verschillende wetenschappelijke velden, waaronder de psychologie en sociologie, maar ook aan theorieën uit gedrags- en managementwetenschappen.
Ik moest om dit boek te schrijven mijn schaamte aan de kant zetten. Met de billen bloot dus.
Dat vond ik niet altijd even makkelijk. Ik worstelde met de gedachte: wat zullen anderen denken als ik openlijk deel hoe het mij werkelijk is vergaan? Zal ik als incompetent worden gezien? Of denken mensen dat het vast mijn eigen schuld was? Ik ben niet vrij van deze gevoelens en gedachten. Maar door mijn werk weet ik ondertussen wel hoe ik deze gevoelens een plekje moet geven. Hoe dan? Je raadt het al. Ook dat vertel ik je in dit boek.
Ik heb er dus bewust voor gekozen om mijn verhaal wél te vertellen.
Wat mij is overkomen, maakt juist deel uit van mijn kracht als ervaringsdeskundige. Echte verhalen over nare ervaringen op de werkvloer zijn schaars. Coachklanten vertellen me dat ze zich niet willen profileren als mislukkeling of in een slachtofferrol willen kruipen. Maar om verder te komen, heb je juist die ervaringen van anderen nodig. En bij deze deel ik de mijne. Al lezende kom je zo dicht op mijn huid, dat je het gevoel hebt dat je erbij was.
Als slachtoffer vind je (h)erkenning en krijg je tips over hoe je ongewenst gedrag stopt. Slachtoffers zijn niet de enigen die iets op kunnen steken van mijn ervaringen. Integendeel. Dit boek is nadrukkelijk ook geschreven voor anderen die naar gedrag op de werkvloer in de hand werken. Ik wil de omstanders, de stille getuigen, activeren. Te vaak kiezen zij ervoor weg te kijken uit angst, onwetendheid of ongemak. Echter, als collega’s zich verenigen en samen op de rem trappen, is dit een enorm krachtig middel om gedrag dat over de grens gaat te stoppen.
Mijn confronterende en voor velen herkenbare relaas is niet alleen een openhartige en soms komisch beschreven ontboezeming, maar belicht ook het schemergebied tussen kantoorpolitiek en ander grensoverschrijdend gedrag. Ik deel niet alleen mijn eigen ervaringen, maar geef ook wetenschappelijk onderbouwde tips aan slachtoffers, leidinggevenden en omstanders. Ik belicht wat werkgevers zouden moeten om hun mensen te beschermen.
