Hoe ga je ermee om als je collega je steeds verbetert?

Betweterige collega’s zijn bloed irritant. Heb je een collega die je steeds corrigeert? Of ALTIJD gelijk heeft? Lees hoe je ervoor zorgt dat hij niet het bloed onder jouw nagels vandaan haalt. Gedoe op je werk is er altijd, maar hoe ga je ermee om?

Mijn klant werd ook steeds verbeterd door zijn collega

Net begonnen in een nieuwe baan en meteen al gedoe. De collega die hem inwerkte, haalde niet alleen de inhoudelijke fouten eruit, maar herschreef al zijn stukken tot op de komma. Echt elke zin werd verbouwd,

Ze zegt vaak iets als:

“Hier, ik heb een paar wijzigen.” Zelfs vanachter zijn scherm zie ik dat mijn klant getergd is. “Bij het minste of geringste hangt ze aan de telefoon om me op mijn fout te wijzen. Ook als ik een gewone mail naar haar stuur krijg ik ‘m geredigeerd en voorzien van opmerkingen terug.”

Hij neemt een slok van zijn koffie.

“Ik ben een professional en heb 20 jaar werkervaring. Ja, ik weet alle ins en outs van deze functie nóg niet helemaal. Ik sta open voor opbouwende feedback. Maar dit is me echt te veel. Ik voel me keer op keer als een kleuter weggezet.”

Oké en dan?

Weet in de eerste plaats dat het echt niet oké is als een collega je constant wijst op alles dat je fout doet of vindt dat je het fout doet. Het tast je autonomie – de vrijheid die je voelt om zelf te bepalen wat je doet en waar je dat doet – aan. En laat dat nu net één van de pijlers van werkgeluk zijn.

Ik heb 3 tips voor je als je in zo’n situatie zit.

Tip 1: Verbreek de stilte en praat over wat je dwars zit

Denk niet dat het wel overwaait. Hoe langer je wacht met uitspreken wat je voelt en denkt, hoe lastiger het wordt om de relatie met je collega te normaliseren. Het beste dat je kunt doen is het gesprek met je collega aan te gaan. Ook als het je manager is die vervelend doet.

Om te beginnen, je collega overvallen is niet handig, dus maak een afspraak. Laat je niet verleiden om het nu eventjes te doen. Een goede voorbereiding is het halve werk, dus neem de tijd om te bedenken wat je precies duidelijk wil maken.

Schijf het op wat je op je lever hebt.

En daarna?

Oefen het gesprek!

’s Avonds met je partner boven de boerenkool met worst. In deze testfase mag je nog emotioneel worden, daarna zijn tranen of cynische bewoordingen af te raden. En dan is het zover: je zit voor je collega, kopje koffie erbij.

Haal diep adem.

En zeg wat je wil zeggen.

Houd het bij wat jij waarneemt:

ik zie dat… ik ervaar… ik merk… ik hoor…
Realiseer je dat jouw mening geen feit is
Geef vooral ook voorbeelden
Benoem wat het met je doet

Een uitgebreide handleiding met voorbeelden kun je hier downloaden.

Onthoud: C’est le ton qui fait la musique. Zorg dat je niet gespannen of emotioneel bent. Je mag natuurlijk wel emotie in je verhaal laten horen, maar laat die gevoelens niet met je aan de haal gaan. Let op je lichaamshouding. Zit rechtop en haal rustig adem.

Tip 2: Ga naar je manager, HR of de vertrouwenspersoon

Twijfel je of wat je overkomt onder de noemer ongewenst gedrag valt? Pesten op de werkvloer, discriminatie, seksuele intimidatie en agressie op het werk komen helaas – gemerkt of ongemerkt – op de werkvloer voor. Als je hier slachtoffer van bent, kun je daar behoorlijk veel last van hebben.

Mocht jou dit overkomen of ben je hier getuige van? Blijf er dan niet mee rondlopen!

Klop aan bij je manager of iemand van HR. Je kunt ook kijken of je organisatie een vertrouwenspersoon heeft. Aan hem of haar kun je je verhaal vertellen zonder dat het verder komt. Jij als medewerker hebt de regie. Naast coach ben ik ook extern vertrouwenspersoon. Ik verzeker je dat ik nooit iets doe of een gesprek heb zonder de aanwezigheid of nadrukkelijke toestemming van de melder. Weet ook dat elke werkgever volgens de Arbowet verplicht is om beleid te voeren, dat erop is gericht om psychosociale arbeidsbelasting – oftewel pesten en seksuele intimidatie – te voorkomen of te beperken. Dus als het bij jou de spuigaten uitloopt, hoef je dit niet op je te laten zitten.

Tip 3: Vlucht niet te snel naar een andere werkgever

Als je nu vaker slachtoffer bent van ongewenst gedrag vlucht dan niet meteen in een andere baan. Maar werk aan jezelf. Als jij je eigen gedrag niet verandert, is het straks in je volgende baan weer raak. Ik kan erover meepraten. Als kind werd ik gepest en verhuisde ik meerdere keren van de ene naar de andere kant van het land. Dan hoopte ik dat het anders zou worden. Maar binnen no time zat ik weer in dezelfde situatie. Mocht ik wéér nergens aan mee doen. Werden mijn spullen wéér afgepakt. En wilde er wéér niemand naast me zitten. De duw als ik weer eens werd opgewacht, versterkten mijn gevoel dat ik niets waard was.

Ik kwam niet voor mezelf op en maakte mezelf onzichtbaar

Die jeugd nam ik mee in mijn werkzame leven. Je jeugd stopt namelijk niet als jij je studie afrondt en aan je eerste baan begint. Alles dat je hebt meegemaakt, je opvoeding, je schooltijd… het zit in je DNA. Hoe jij je vandaag de dag opstelt op je werk, is geworteld in je verleden.

Het was geen wonder dat het in mijn werkzame leven ook misging. Volwassen vrouwen en mannen kunnen zich onprofessioneel gedragen. Maar het lag ook bij mij. Hoe ik me op school opstelde, was ook wat ik later op mijn werk deed.

Mijn strategie?

Proberen mezelf zo te maken dat niemand me zou afwijzen. Héél hard mijn best doen om confrontaties met anderen te vermijden. Ik hield mensen niet buiten mijn ruimte en durfde niet voor mezelf op te komen. Ik zei zelden nee, ik was bang voor ruzie, en nog erger, ik was bang om ontslagen te worden. Als je keer op keer je grenzen niet aangeeft, gaan anderen er steeds verder overheen. Het resultaat is dat je collega’s zich meer en meer gaan misdragen en je respectloos behandelen.

Ik heb het allemaal meegemaakt. Ik was mezelf langzaam aan het vergiftigen.

Het moest eerst heel erg worden voordat ik dacht ‘nu doe ik er wat aan’. Van collega’s die de schuld op mij afschoven, mij opzadelden met vervelende klusjes, zogenaamd grappige opmerkingen ten koste van mij maakten, fouten in mijn schoenen schoven die ik níet had gemaakt, en last but not least, seniors die intimiderend en agressief gedrag vertoonden.

Ik voelde me verdrietig, machteloos.

Ik had het gevoel dat er iets mis met me was. Ik wist: als ik er nu niets aan doe, blijft het zoals het is. Ik had hulp nodig. Ik vertelde mijn man en een paar goede vrienden dat ik aan mijn eigen weerbaarheid wilde werken. En ik zocht professionele hulp bij een haptonoom en een coach.

Ik herinner me nog de eerste keer dat ik in gesprek met een collega ging. Mijn hart klopte in mijn keel. Dat eerste gesprek ging niet zo goed. Ik was veel te heftig en zij ook. Toch overleefde ik de ‘confrontatie’ en was er geen ramp gebeurd. Gaandeweg leerde ik hoe je zulke gesprekken op zo’n manier voert dat je je grenzen bewaakt en tegelijkertijd zorgt voor een betere relatie met je collega. Ik ervoer dat collega’s meer respect voor je krijgen als je wél voor jezelf gaat staan. En als je op een constructieve manier het gesprek aangaat en jezelf bloot durft te geven, krijg je er ook een beter contact met je collega door.

Wil je nog meer tips om het leuker te hebben op je werk?

Ik geef de masterclass over hoe je omgaat met lastige collega’s en managers een keer per maand. Je ontdekt welke veelvoorkomende types er op de werkvloer rondlopen en krijgt tips om hoe je daar slim mee omgaat.

Meedoen? Meld je hier aan.

Er is nog één ding dat ik je echt op je hart wil drukken:

Wees mild voor jezelf als je zo'n gesprek bent aangegaan. Alleen het gesprek voeren is al een prestatie op zich. Dompel jezelf vooral niet onder in (zelf)kritiek. Of over het beter had gekund. Wees warm en begripvol naar jezelf. Als jij dat al niet bent, hoe kan een ander dat dan zijn?